Sıkıcı bir derste şiir yazmaktan başka yapacak bir şey bulamayan biz...

Ben:
Mevsim sonbahardır dostum
Vur yine hüznünü satırlara
Kış olur dostum bilirsin
Sabahlarsın karanlık hanlarda

Arkadaşım:
Akşam
babamın sıcak şefkati
çirkin komşu kızının güzelliği
gündüz çabucak geçen zamanın soluklandığı dem
Ey akşam! Gel, sessizliğimiz isyanımız olsun...

Ben:
Kestaneler dost olmuş kırmızı ateşle
Tutturmuşuz dizimize deli bir nara
Sokaklar sel olmuş, lambalar isyanda
Bak yine ellerimde, o siyah kış var hala

Arkadaşım:
Bu yağmur içimde nakşeden bir çift el
Gençliğimi dizginleyen rahmet urganı
Doyur, toprak yastığım; ıslanacak!
Bu yağmur, mezarımda su, ebediyen yağacak

Ben:
Okyanuslar yağdı kalbime, ben hala hayallerde
Kaybetmişim kendimi o bildiğin sislerde
İzliyorum yılları, özlemim benliğimi aşmış
Bak hala uyuyor çocukluğun, o bıraktığın yerde

Arkadaşım:
Varlığımız sükuneti şimdi darağacında
Neşem Kaf dağında fikrim firari
Su akmadan kum dereden kalkmasın
Sensiz güneş aynı yerden doğmasın