kapat gözlerini geceyi çizeyim sana
hiçliği, yoksunluğu, bir deli laciverti
aç ellerini gökyüzünü koyayım biraz ve
baharın dallarından kopardığım
o ekşi meyveleri
ateş gibi tıpkı yanıyor ellerin
parmaklarını aç vereyim sana maviyi
bir şairin çelimsiz kalbinden tükürdüğü
acı yüklü bir klarnet melodisini
kapat gözlerini geceyi çizeyim sana
kayıp bir define haritasının
sararmış solmuş şeklini
kapat gözlerini kendimi çizeyim sana
hiçliği, yoksunluğu, bir deli laciverti
